
Autorzy
Dominik Chmiel, Marek Mierzejewski
Streszczenie
Słowa kluczowe:
radzenie sobie ze stresem, ratownicy medyczni, kształcenie zawodowe
Artykuł stanowi fragment badań własnych, prowadzonych na terenie województwa kujawsko-pomorskiego, w latach 2015-2017, w zakresie sposobów radzenia sobie ze stresem oraz koherencji ratowników medycznych, w odniesieniu do kształcenia zawodowego. W Polsce w zespołach ratownictwa medycznego (ZRM), pracuje blisko 14 000 ratowników. Ratowników medycznych pogotowia zaklasyfikowano do kategorii-III ofiar traumatycznych zdarzeń, zaraz po osobach bezpośrednio biorących udział w katastrofie oraz członkach ich rodzin. Według badań stres w pracy odczuwany jest przez ponad połowę ratowników, którzy podkreślają ważny problem braku przygotowania zawodowego w zakresie stresu zawodowego. Wyróżniamy trzy grupy sposobów radzenia sobie ze stresem: aktywny, emocjonalny, unikowy. Badani ratownicy różnią się jedynie pod względem stylu radzenia sobie ze stresem, jedynie w zakresie zwrotu ku Bogu i religii, i są to ratownicy posiadający doświadczenie zawodowe powyżej 10 lat. Ratownicy wykazują również preferencje, co do stylów radzenia sobie ze stresem. Najczęściej są to: planowanie, pozytywne przewartościowanie i rozwój oraz aktywne radzenie sobie ze stresem, a najrzadziej: zaprzestanie działań, zaprzeczenie problemowi oraz zażywanie alkoholu lub innych środków psychoaktywnych (PSA).
Abstract in english
Keywords:
coping with stress, paramedics, vocational education
Summary: The article is a part of own research carried out in the Kuyavian-Pomeranian Voivodeship, in 2015-2017, in the field of coping with stress and the coherence of paramedics in relations to vocational education. In Poland, in medical rescue teams, there are nearly 14 000 paramedics. Paramedics were classified in the category-III victims of traumatic events, immediately after persons directly involved in the disaster and members of their families. According to research, stress at work is felt by more than half of rescuers who emphasize the important problem of lack of vocational training in the field of occupational stress. We distinguish three groups of ways of coping with stress: active, emotional, avoidance. Paramedics surveyed differ only in terms of style of coping with stress, only in terms of returning to God and religion, and they are paramedics with professional experience over 10 years. Paramedics also show preferences as to styles of coping with stress. Most often these are: planning, positive reevaluation and development, and active coping with stress, and the least often: cessation of activities, denial of the problem and the use of alcohol or other psychoactive substances.